sobota, 25 kwietnia 2020

"Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera" Jacek Hołub


Poprzedni reportaż Jacka Hołuba Żeby umarło przede mną. Opowieści matek niepełnosprawnych dzieci okazał się jednym z najbardziej emocjonujących reportaży wydanych w 2018 roku. Kolejna jego książka, wydana przez Wydawnictwo Czarne, czyli Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera jest kolejną naładowaną potężnym ładunkiem emocjonalnym.

W swojej książce Jacek Hołub rozmawia, a właściwie daje się wypowiedzieć czternastu osobom. W głównej mierze są to rodzice dzieci z zaburzeniami, ale pojawiają się również pedagodzy, psycholodzy, pracownicy MOPS-u. Całość zakończona została mini wywiadem z Bartoszem Neską, psychologiem i diagnostą współpracującym z osobami ze spektrum autyzmu.

Reportaż o dzieciach przeraża, ale też uświadamia. Rozmowy przeprowadzone przez Hołuba pokazują społeczeństwo zupełnie nieprzygotowane i niewyedukowane pod kątem zaburzeń. Okazuje się, że w przeważającej mierze rodzice muszą zmagać się z pozorną oceną, zaszufladkowaniem ich dzieci, stwierdzeniem, że są niegrzeczne i niewychowane. Do pewnego stopnia można zrozumieć takie reakcje, jeśli nikt nie zna dziecka, jednak ciężko je zaakceptować, szczególnie gdy pochodzą od ludzi wykwalifikowanych, jak nauczyciele i pozostali członkowie kadry pedagogicznej. W dużej mierze problemem rodzin, w których wychowują się dzieci z zaburzeniami jesteśmy my, ludzie z najbliższego otoczenia: sąsiedzi, osoby spotykane w sklepach i na spacerach. Tak łatwo przychodzi nam ocenianie, zbyt łatwo. 

Kolejnym ważnym aspektem poruszanym w książce jest zdrowie psychiczne rodziców. Tym brakuje jakiejkolwiek pomocy, całą swoją siłę skupiają na dzieciach i przez pryzmat swoich dzieci są oceniani. Niekiedy matki nie mogą liczyć na swoich mężów/ partnerów. Jedna z mam stwierdziła, że gdy ojciec jej syna dowiedział się, że tamten cierpi na ADHD odmówił pokazywania się z nim publicznie. Nie odbiera go ze szkoły, nie chodzi do lekarza, na terapię bo się wstydzi. Cała opieka nad domem i dziećmi została złożona na karb tej biednej kobiety. Mężczyzna ogranicza się do grania z synem w gry komputerowe, a i to nie sprawia mu satysfakcji, bo chciałby wygrywać, a syn (ośmiolatek) nie potrafi jeszcze dobrze poruszać się w strzelankach. 

W rozmowie z psycholożką z poradni padają takie słowa: 

Czasem potrzeba lat, by rodzice mogli przejść przez proces godzenia się z rozpoznaniem i problemami dziecka. Niestety, często mają poczucie, że zostali sami. I realnie tak jest. Ich potrzeby są absolutnie marginalizowane. 

Rodzice przebywają z dziećmi całymi dniami, niejednokrotnie pracując, zajmując się też rodzeństwem dzieci z zaburzeniami. Często nie wyciąga do nich ręki nawet najbliższa rodzina, która zamiast pomagać tylko niszczy ich psychicznie boleśnie oceniając zachowanie ich dziecka. 

Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera to reportaż bardzo bolesny, ale niezwykle ważny. Autor bez oceniania podaje same fakty, przybliża wypowiedzi osób, z którymi miał okazję się skontaktować. Z jednej strony są to suche fakty, z drugiej mocno przeżywa się te rozmowy. Książka na pewno zmusza do myślenia i zastanowienia nad własnym zachowaniem. Ile razy krzywo spojrzało się na płaczące dziecko i pomyślało, że rodzic zupełnie go nie wychował? 

Tytuł: Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera
Autor: Jacek Hołub
Data wydania: 2020-01-22
Liczba stron: 232
Wydawnictwo: Czarne




Ten oraz inne reportaże znajdziecie w księgarni internetowej Gandalf.com.pl


Recenzja napisana dla portalu Bookhunter.pl

6 komentarzy:

  1. Na pewno coś tam przeczytam z tej serii bo jestem bardzo ciekawa.

    Mój blog

    OdpowiedzUsuń
  2. Myśle, że dla mnie jako studentki pedagogiki ta książka jest dość istotna. Tematyka na czasie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Jako psycholog dziecięcy doskonale znam ten temat i jestem ciekawa, jak został on przedstawiony w książce.

    OdpowiedzUsuń
  4. Ciekawa książka dla zainteresowanych tematem.

    OdpowiedzUsuń
  5. Reportaż bardzo dobry - potwierdzam! Powinni przeczytać go wszyscy, żeby dziesięć razy pomyśleć, zanim skomentują zachowanie czyjegoś dziecka.

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za zostawiony po sobie ślad. Wszystkie komentarze są dla mnie ogromną motywacją :)