Powrót do dzieciństwa - Julian Tuwim

Chyba nie ma takiej osoby, która nie deklamowała  rodzicom z pamięci wierszyków Tuwima mając lat kilka. Jego poezja dziecięca doczekała się wielokrotnych wznowień, opatrzona została wspaniałymi ilustracjami. Niestety, trochę zapominamy, że twórczość pisarza to nie tylko poezja dziecięca, ale też niezapomniane humoreski, satyry, a sam Tuwim to postać niezapominania i nietuzinkowa.

Źródło: http://culture.pl/pl/artykul/slady-polskie-w-kulturze-brazylijskiej

Julian Tuwim przyszedł na świat w Łodzi w 1894 roku. Ukończył filozofię i prawo, a później rozpoczął bogate życie zawodowe. Między innymi tłumaczył wiersze polskie na esperanto. Jednak to poezja  była jego przeznaczeniem. Był współzałożycielem grupy kabaretową Pikador, został przedstawicielem grupy poetyckiej Skamander.

Tuwim zaczynał od drukowania tekstów satyrycznych, które publikował w Szpilkach i Cyruliku Warszawskim. 

Poeta swoją twórczością wzbudzał wielkie kontrowersje. Szczególnie po publikacji wiersza Wiosna został uznany za degenerata szerzącego pornografię i źle wpływającego na umysły młodzieży. Skandal Tuwim wzbudzał też swoimi poglądami. W patriotycznej Polsce nie bez echa przeszedł pacyfistyczny wiersz Do prostego człowieka (dzisiaj stanowiący chociażby tekst znanej piosenki zespołu Akurat), który sprawił, że do poety odwrócili się plecami jego znajomi. Tuwim zdawał się nie przejmować i dalej publikował, a ze wszystkimi swoimi bolączkami rozprawił się w utworze pod tytułem: Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali.

Poeta był z pochodzenia Żydem, jednak w żaden sposób z ludnością Żydowską się nie asymilował, a wręcz chciał się od niej odciąć. Niejednokrotnie lżył swój naród. Dla antysemitów pozostał jednak Żydem i zarzucano mu, że nie pisze w Polskim języku. Co najśmieszniejsze, popularność poety sprawiła, że naśladowali go przedwojenni antysemici. 

Wiersze dla dzieci powstały dość późno, bo w połowie lat 30-tych, jednak to właśnie one przyniosły mu wielką sławę. Któż dzisiaj nie zna Ptasiego radia, Lokomotywy, Spóźnionego słowika czy Rzepki?

Polityczna postawa i poglądy Tuwima do dziś budzą wiele kontrowersji i każą domniemywać, czy rzeczywiście wierzył w ZSRR i pozostawał na usługach władz tamtejszego ustroju. Już sam powrót poety z emigracji po wojnie, był dla nowej władzy powodem do dumy. Tuwimowi to jednak nie wystarczało, opiewał reżim komunistyczny, co do dziś daje powody do zastanowienia nad jego postawą.

Jul Tuwim zmarł w 1953 roku w Zakopanem.

Ciekawostki:

- poeta posiadał znamię na lewym policzku, tzw. myszkę;

- Tuwim cierpiał na agorafobię (lęk przed otwartą przestrzenią);

- w połowie lat 20-tych Tuwim wydał antologię Czary i czarty polskie będącą zbiorem jego badań nad demonologią;

- Julian Tuwim znał kilka języków, a na polski przetłumaczył dzieła chociażby Horacego, Heinego, czy Majakowskiego;

- Tuwimowie nie mieli swoich dzieci, po wojnie adoptowali Ewę, która straciła rodziców podczas wojny;

- wiersze poety w naturalny sposób były i w dalszym ciągu są zmienane na piosenki. Przykładem jest chociażby słynny utwór Hanny Ordonówny Miłość ci wszystko wybaczy;Wiersze poety posłużyły wielu artystom za inspirację. Do wysłuchania wszystkich zapraszam tutaj.

źródło: http://bibliotekawszkole.pl/inne/gazetki/53/

-Tuwim posiadał pieska Dżońcia, o którym również napisał wiersz:

Mój piesek Dżońcio – oto go macie –

To mój największy w świecie przyjaciel.

Codziennie w kącie kanapy siadam

I z moim Dżońciem gadam i gadam.

Gadam i gadam, a Dżońcio milczy,

Lecz mnie rozumie piesek najmilszy.

Dziś mówię: "Dżońciu! Pomówmy o tem,

Żebyś od jutra był naszym kotem.

Będziesz pił mleko i łapał myszy..."

Dżońcio udaje, że mnie nie słyszy.

"Albo zrobimy z ciebie niedźwiedzia

I będziesz w klatce żelaznej siedział!

Nie będzie szynki, schabu tłustego..."

Dżońcio udaje głuchoniemego.

"Albo zostaniesz... koniem, powiedzmy...

Chcesz owsa?..." (Dżońcio jest nieobecny).

"Jeśli nic nie chcesz, to wiesz, co zrobię?

Sklep z kiełbaskami otworzę sobie.

(Dżońcio już uszy nastawił sztorcem,

Słucha)... a z ciebie zrobię dozorcę,

Żeby nie skradli kiełbas złodzieje!"

Dżońcio się łasi, Dżońcio się śmieje!

--------------------------------------------------------------------------------------

Zródło:

http://culture.pl/pl/tworca/julian-tuwim

http://culture.pl/pl/artykul/cztery-lapy-para-uszu-oczy-nos-i-ogon-czyli-pisarze-i-psy

http://culture.pl/pl/artykul/10-twarzy-tuwima