niedziela, 28 czerwca 2015

Stary pomysł na dobry film - Krocząc wśród cieni





W związku z tym, że czerwcowe wieczory przypominają bardziej te jesienne i wczesnowiosenne postanowiłam wpasować się klimatem oglądanego wieczorem filmu w klimat pogodowy. Sięgnęłam zatem po „Krocząc wśród cieni”, gdzie Liam Neeson gra prywatnego detektywa  i zarazem byłego policjanta MatthewScuddera. Główny bohater dostaje nietypowe zlecenie, boss narkotykowy zleca mu wytropienie morderców jego żony, która została zabita mimo tego, że mężczyzna wpłacił okup.  Po wielu namowach Scudder postanawia podjąć się mrocznego zadania, a z czasem dowiaduje się, że zabójstwo kobiety nie było jednorazową akcją, a serią zabójstw.

Muszę przyznać, że  „Krocząc wśród cieni” bardzo mnie wciągnęło, film ogląda się niemal z zapartym tchem, oczekując coraz to mocniejszych scen. Mimo tego, że fabuła jest dość oklepana – były policjant po jednej ze strzelanin traci grunt pod nogami, zaczyna pić, rzuca pracę i staje się detektywem bez licencji (było już chyba milirad takich filmów), obraz Scotta Franka wyróżnia się na tle innych. Ma na to wpływ zapewne mroczny klimat i zdjęcia, które sprawiają, że widz czuje się jakby był częścią pokazywanych wydarzeń.

TRAILER:





Filmy, mym skromnym zdaniem, podobne do „Krocząc wśród cieni”:

„Labirynt”
















„72 godziny”
 

piątek, 26 czerwca 2015

Subiektywny ranking najlepszych książek na wakacje

W związku z rozpoczęciem wakacji, prezentuję ranking, najlepszych według mnie książek na ten czas.

10.Richard Doetsch „13 godzina”
Czytałam leżąc na plaży i to motywuje mój wybór.











9. Richard Harvell „Dzwony”
Powieść o sile marzeń i o tym, że pochodzenie niekoniecznie determinuje nasze późniejsze losy. Na zachętę do działań powakacyjnych.









8.  Wojciech Cejrowski „Wyspa na prerii”
Idealna lektura na wakacje, gdyż mottem przewodnim bardzo często jest hasło nicnierobienia.









7. Karol Lewandowski „Busem przez Świat – Wyprawa pierwsza”
Bardzo lubię czytać powieści podróżnicze w wakacje. A ekipie BUSEM PRZEZ ŚWIAT kibicuje bardzo mocno, może dlatego że pochodzę z tej samej miejscowości co oni.







6.  Katarzyna Michalak „Sklepik z niespodzianką”
Powieści lekkie i  przyjemne. Idealne na wakacyjne lenistwo.









5Lesley Lokko „Pamiętne lato”
Czemu? Już sam tytuł wskazuje. Jednak wbrew pozorom, nie jest to łatwa i przyjemna lektura.








4. Imogen Edwards – Jones „Plaża Babylon”
Co by poczytać o działaniu przemysłu podróżniczego i hotelowego.










3. KatherineWebb „Echa pamięci”
Historia o wakacjach, malarstwie i toksycznej sile miłości.










2. Joshilyn Jackson „Tajemnica wierzby”
Uwielbiam ta autorkę i jej powieści, a chwile spędzone z jej twórczością uważam za najlepszy relaks.









1. Hanna Kowalewska „Letnia akademia uczuć” 1 i 2 część
Książka idealnie wpasowuje się w wakacyjny klimat. Rewelacyjnie czyta się ją na plaży. Mimo że z założenia jest to powieść dla młodzieży, polecam ją także starszym czytelnikom.




środa, 24 czerwca 2015

Anita Shreve „Żona pilota”

Jak głęboki może być smutek po stracie ukochanej osoby, jak bardzo można sobie pozwolić na rozpacz? Tego dowiaduje się Katherine, gdy jak grom z jasnego nieba spada na nią wiadomość o śmierci Jacka, jej męża. Załamana kobieta nie może sobie wyobrazić życia bez ukochanego, przeraża ją, że mąż, który był pilotem zginął podczas katastrofy, a wybuch rozerwał jego ciało. Wie jednak, że musi się też zająć swoją córką Mattie. W trakcie dochodzenia przyczyn wypadku do Katherine zaczyna dochodzić smutna prawda, co jeśli osoba którą znaliśmy, kochaliśmy, nie była taką, za jaką ją uważaliśmy? Jak pielęgnować wspomnienia, gdy obraz ukochanego uległ zmianie?
Na te i inne pytania związane z uczuciem po śmierci bliskich odpowiada książka Anity Shreve„Żona pilota”. Powieść rozprawia się z trudnym tematem, który skłania do przemyśleń. W związku z tym napisana jest dość melancholijnym językiem, w niektórych momentach powiedziałabym, że wręcz monotonnym. Ciekawym zabiegiem zastosowanym przez pisarkę były retrospekcje ukazujące wydarzenia sprzed katastrofy. Dzięki nim, czytelnikowi łatwiej jest się wczuć w rolę głównej bohaterki, poznać jej odczucia, a także historię jej związku.
Powieść Anity Shreve do łatwych nie należy, więc jeśli ktoś szuka przyjemnej lektury do poczytania na wakacjach, to lepiej po nią nie sięgać.

Na zakończenie dodam, że w 2002 roku powieść została zekranizowana, a Anita Shreve napisała filmowy scenariusz. 

INNE WYDANIA:


niedziela, 21 czerwca 2015

ZUMBA !



Jednym z moich największych odkryć i wynalazków jest zumba. Jest dla mnie najprzyjemniejszą formą spędzania czasu w ruchu i jedną z największych moich przyjemności. Do tego stopnia zakochałam się w niej, że nie wyobrażam sobie tygodnia bez pójścia na zajęcia. Możliwe, że to zasługa wspaniałej instruktorki, która prowadzi zajęcia w moim osiedlowym klubie fitness.
Zumba pozwala spalić mnóstwo kalorii i zdecydowanie poprawia humor. Bez problemu można ćwiczyć również w domu, na youtube jest mnóstwo filmików z gotowymi choreografiami. Poniżej wrzucam link do przygotowanej przeze ze mnie playlisty, do której ja z powodzeniem ćwiczę w domu. Starałam się dobrać choreografię tak, by można było się spokojnie rozgrzać. Na końcu wrzuciłam tzw. cool down z rozciąganiem. Nie należy sięprzejmować, że coś komuś nie wychodzi i po prostu bawić się ruchem. Z czasem wszystko się udaje :)
Powodzenia :)! Ja też zabieram się do skakania.

MOJA PLAYLISTA ZUMBY NA YT

środa, 17 czerwca 2015

Brian O’Reilly „Kawalerowie Angeliny. Opowieść z włoskiej kuchni”


 „Kawalerowie Angeliny. Opowieść z włoskiej kuchni” Briana O’Reilly, to historia całkiem przyjemna i zdecydowania smaczna. Szczególnie jeśli ktoś jest lubigotować i odkrywać nowe i ciekawe przepisy. Myślę, że to książka idealna dla mam, sama swój egzemplarz mojej podrzuciłam.
Angelina ma wspaniałego kochającego męża i uwielbia gotować. Wiodą szczęśliwe życie do czasu odejścia Franka. Żal i smutek nie pozwalają jej normalnie funkcjonować, do czasu, gdy Angelina zdaje sobie sprawę, że w domu ma mnóstwo produktów do gotowania, które miały być przeznaczone na zorganizowanie przyjęcia. Angelina zatraca się w gotowaniu i w przeciągu nocy tworzy mnóstwo smakowitych potraw. Przygotowywanie potraw chociaż na chwile pozwala się jej wyrwać z otchłani rozpaczy i na spokojnie udaje jej się przemyśleć parę. To wtedy właśnie pasja gotowania pozwala zrozpaczonej kobiecie odnaleźć chociaż namiastkę szczęścia, a późniejsza, niecodzienna propozycja sąsiada, również związana z pichceniem pozwala się jej utrzymać.
Dzięki swojej pasji Angelina poznaje nowych ludzi i zyskuje ich wsparcie.Czytelnik ma okazję poznać dokładne przepisy na wspaniałe potrawy. Przygotowanie dań opisane jest krok po kroku, także myślę, że nawet laik będzie w stanie przygotować te dania. Niestety, potrawy są dość drogie (tort z bagatela 15 jaj(!)) i mam wrażenie, że nie wszystkie składniki są łatwo dostępne w pobliskim sklepie. Dodatkowo przepisy wydają się dość skomplikowane, ale myślę, że każdy będzie w stanie uszczknąć choć odrobinę dla siebie.

Dzięki książce można poznać przepisy rodem z włoskiej kuchni, m.in. na łososia w pistacjowej panierce z Cointreau i świeżymi żurawinami czy pierś z kurczaka pieczoną w orzechach z suszonymi owocami, dzikim ryżem i sosem Amaretto.

Podsumowując, „Kawalerowie Angeliny” to ciepła i przyjemna powieść, idealna na niedzielne popołudnie, której zdecydowanie nie polecam osobom na diecie, ponieważ zaostrza apetyt i sprawia, że aż chce się gotować!

niedziela, 14 czerwca 2015

Przepis na życie






Odkąd skończyłam studia zaległości serialowe nadrabiam jedynie w wolnych chwilach. Znaczy to, że lista seriali, które chciałabym kiedyś obejrzeć ma jakieś miliard pozycji, a oglądam je z częstotliwością raz na rok/ pól roku, co sprawia, że moja lista must  see nieustannie się wydłuża. Ostatnio postanowiłam zrobić sobie maraton Przepisu na życie. Wszyscy już pewnie o tym serialu zapomnieli, więc przynajmniej mogę go przypomnieć.
Cała historia zaczyna się, gdy w szesnastą rocznicę ślubu Andrzej (Piotr Adamczyk), zwany również doktorkiem, postanawia zostawić swą żonę Ankę (Magdalena Kumorek) dla kochanki Beatki (Maja Ostaszewska) . Oczywiście w grę wchodzi prawo serii, bo jak się okazuje, Anka zostaje zwolniona z pracy, a dodatkowo dowiaduje się, że jest w ciąży ze swoim, już eks mężem. Kobieta postanawia więc poszukać pracy i tak oto ląduje na zmywaku w restauracji Imbir. Tam poznaje Jerzego Knappe (Borys Szyc), wybitnego kucharza, a ich losy zaczynają łączyć się w jeden. Tak oto, wzlotami i upadkami uczuć bohaterów,  toczy się pięć sezonów, skądinąd bardzo zabawnego serialu.

Przepis na życie to idealna recepta na poprawę humoru. Pola (Edyta Olszówka), Gruba (Dominika Gwit) czy cała banda seniorów nieustannie poprawiała mi humor. Postaci zostały dobrane idealnie, no może oprócz Jerzego, bo Szyca nie trawię i raczej działałał mi na nerwy. Jakoś nie potrafię zrozumieć, czemu w roli przystojnego szefa kuchni zatrudniono Szyca, który w moim mniemaniu jest jakiś taki, no… pokraczny. Ale, jak to mówią o gustach się nie dyskutuje i zapewne fanki aktora były z tego faktu zadowolone.
Polecam Przepis na życie, tym, którzy tak jak ja nie mieli do tej pory okazji go obejrzeć lub dla przypomnienia tym, którzy już go kiedyś oglądali. Mimo upływu czasu, czy zmian wyglądu aktorów (np. Grubej, która teraz jest niesamowicie szczupła – wow(!),podziwiam panią Dominikę i zazdroszczę), serial jest dalej, jak najbardziej aktualny.


niedziela, 7 czerwca 2015

Katarzyna Michalak - Seria Kwiatowa: "Ogród Kamili", "Zacisze Gosi", "Przystań Julii"

Fanką prozy pani Michalak jestem odkąd dane mi było przeczytać „Poczekajkę”.  W związku z tym ze zniecierpliwieniem wyczekiwałam zawsze premiery jej najnowszych powieści. Niestety z bólem serca muszę przyznać, że jedna z najnowszych serii, czyli ”Seria kwiatowa” budzi moje rozczarowanie.. Owszem, czytało się miło, nawet szum komunikacji miejskiej niespecjalnie przeszkadzał mi w lekturze, jednak jeśli ktoś oczekuje czegoś więcej niż tylko lekkiego czytadła, to zdecydowanie odradzam.
Pierwsza część, w moim mniemaniu jeszcze w miarę interesująca i spójna, przedstawia losy Kamili, głównej bohaterki. Postać dziewczyny jest zarysowana ciekawie. Kamila po stracie matki zamieszkała z ciotką Łucją w Nowej Hucie i tam poszukuje pracy. Przerażona życiem, ciągle pisze maile do swej starej miłości. Nie wie jednak, że jej były ciągleśledzi jej poczynania i odczytuje wysyłane do niego maile. Kamila wplątuje się w miliard tarapatów, jednak  zostaje cudownie wyratowana z opresji a cała akcja przenosi się do Milanówka. W tej miejscowości czytelnik poznaje inne postaci, m.in. Gosię, Julię i Łukasza.
Całą „ekipę” spotykają coraz to bardziej nieprawdopodobne wydarzenia rodem z bajek, seriali brazylijskich lub z filmów o Jamesie Bondzie. Wcześniej jakoś mnie to tak nie uderzało i dopiero w trzeciej części  dostrzegłam, że wszyscy bohaterowie są idealni, piękni, eteryczni i filigranowi. Owszem, pojawiają się i osoby kalekie, ale cóż to sztuczna noga przy urodzie modelki. Mam wrażenie, że w  świecie stworzonym przez autorkę brak jest miejsca dla ludzi normalnych, bo wszyscy wyglądem przypominają postaci wyretuszowane w photoshopie. 
Niestety, do minusów muszę dodać jeszcze erotyczne opisy, który w „Przystani Julii” pojawiały się z częstotliwością praktycznie jednego na rozdział. Opisy te, po pierwsze w ogóle mi nie pasowały do fabuły, po drugie wszystkie były praktycznie takie same i myślałam, że jak jeszcze raz będę musiała przeczytać o „ciepłym, wilgotnym i chętnym wnętrzu” to wybuchnę.
Mimo wszystkiego co mi przeszkadzało, muszę przyznać, że jednak w dalszym ciągu do powieści pani Michalak się nie zraziłam.  Lubię je za to, że dają nadzieję , pozwalają uwierzyć, że każdy ma szanse na szczęście. Żywe dialogi sprawiają, że jej książki czyta się szybko. Dodatkowym atutem są piękne opisy wprowadzające do bajkowego świata.W „Serii kwiatowej” ciekawym pomysłem są opisy roślin na początku każdego rozdziału, które wręcz zachęcają do tego, by sprawdzić jak przywołane gatunki wyglądają.

Na koniec muszę przyznać, że mimo niedociągnięć i naiwnej poniekąd fabuły „Serii kwiatowej”, jako wierna fanka w dalszym ciągu wyczekuję następnych powieści Katarzyny Michalak.